Het is de retorische vraag die Zhao opwerpt in zijn boek, dat deze week in Nederlandse vertaling verschijnt. Want naarmate kinderen langer naar school gaan, neemt hun creativiteit af, evenals hun nieuwsgierigheid, constateert Zhao. En dat is een probleem.
Hondenbaan
“Leerling zijn is nu echt een hondenbaan”, aldus Zhao. “De hele dag moet je naar school, waar je gemicro-managed wordt en ieder uur andere taken moet uitvoeren waarvan je in de verste verte het nut niet inziet. Aan het eind van de dag krijg je een cijfer of een sticker, zijn je ouders tevreden en mag je eindelijk iets gaan doen dat je wel leuk vindt.”
Als je zelf de baas bent over wat je leert en wilt leren, dan ga je meedenken, ideeën verzinnen en verbeteringen voorstellen”, betoogt de hoogleraar. “Een sterke focus in het onderwijs op taal en rekenen is nuttig voor ontwikkelingslanden, niet voor een land als Nederland. Lezen en rekenen is zoiets als lopen, iedereen kan dat op een gegeven moment. Maar lopen brengt je niet ver. Als je ver wilt komen moet je atleet worden en veel trainen, of iets beters verzinnen: een fiets, auto of vliegtuig. Onderwijs moet leerlingen verder brengen, en ze niet alleen maar trainen in hardlopen.”