Begeleiding
Het geluid van Nina is een geluid dat we vaker horen, zo ook tijdens de Balie Leert op 24 november. In mijn praktijk als leerkracht en trainer praat ik veel met stagiaires, leerkrachten en mentoren. Ik zie stagiaires die twee keer een stagebezoek van de stagebegeleider van de Pabo ontvangen en verder afhankelijk zijn van de begeleiding van de mentor op de stageschool. Bij willekeurige leerkrachten worden de stagiaires geplaatst. Als de stagiaire geluk heeft, komt hij of zij bij de ervaren bevlogen leerkracht, soms met een master op zak. Maar ook de leerkracht die niet met zijn tijd mee gaat, waar de passie ver te zoeken is of geen flauw benul van coachen heeft krijgt een stagiaire onder zijn of haar hoede.
Ik gun de leerkrachten van de toekomst een mentor die good practice laat zien, met onderwijs van deze tijd (of van de toekomst). Ik gun de nieuwe leerkrachten een mentor die de uitdaagt om verder te denken en de koppeling legt met de theorie. Ik gun de nieuwe leerkracht een mentor die tegelijk een inspirerende coach is. Zijn de leerkrachten van nu voldoende uitgerust om deze coachende rol op zich te nemen?
Ik heb het post-HBO aanbod (en zelfs de masterstudies) na de Pabo eigenlijk nooit zo goed begrepen. Is dat niet kennis die je al tijdens je basisopleiding zou moeten verwerven? In 2000 studeerde ik af van de Pabo en had geen flauw idee welke onderzoeken er gedaan waren naar interventies in het onderwijs. Hoe je een kind met dyscalculie verder kunt helpen (ik had er zelfs nog nooit van gehoord) of wat de meest effectieve begeleiding voor een kind met ADHD was wist ik niet. Hoe je een handelingsplan opstelt of wat effectieve communicatie is? Ik had geen flauw benul. Gelukkig is er al een hoop veranderd, voornamelijk op het gebied van taal en rekenen. De meeste gedragsstoornissen zijn intussen wel bekend bij jonge leerkrachten, maar die kent de gemiddelde leek ook wel uit de Linda of Libelle. Ernstig vind ik het dat een vierdejaars stagiaire nog steeds niet kan vertellen wat de uitgangspunten zijn van ontwikkelingsgericht onderwijs, laat staan hoe je dit in de praktijk vormgeeft. Hoe kan het dat ik een LIO stagiaire uit moet leggen wat de 4-takt inhoudt? En hoe komt iemand in het derde jaar van de Pabo terecht die een matige sensitief responsieve houding naar kinderen laat zien?
Laten we de lat hoger leggen voor onze nieuwe leerkrachten, maar zeer zeker ook voor opleiders en begeleiders op Pabo’s en basisscholen. Laten we zorgen voor best practice voorbeelden, goede coaches en ruimte voor discussie en visie-ontwikkeling. Breng enthousiaste vakmensen de pabo in. Geef een kleuterleerkracht de ruimte om te vertellen hoe je met kleuters werkt en laat Pabodocenten regelmatig zelf voor in de klas staan en met kinderen werken. Dat gun ik elke nieuwe leerkracht. Dat gun ik elk kind.
Bekijk hier de registratie van De Balie Leert “de lerarenopleiding”
De Balie leert #7 – De Lerarenopleiding from De Balie on Vimeo.
